با تصميماتي كه درباره هستي و نيستي خدا گرفته ميشه تو ي سنين مختلف مي خوام بگم از يه سني به بعد موضع ادم تغيير كه ميكنه
ادبيات آدم هم تغيير ميكنه يا لااقل دچار سرگيجه ميشه
حالا وقتايي كه مي خواد بگه خدا كنه فلان چي بشه يا نشه ، به خدا راس ميگم، ايشالله ،...
خود ادم ميره توفكر در عين اين كه حالا چه جايگزيني مي تونه داشته باشه ؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر